4857 Iş Kanunu

4857 Sayılı İş Kanunu: Kapsamı, Temel İlkeleri ve Önemi

4857 sayılı İş Kanunu, Türkiye’de işçi ve işveren ilişkilerini düzenleyen temel yasalardandır. 22 Mayıs 2003 tarihinde kabul edilen ve 10 Haziran 2003 tarihinde yürürlüğe giren kanun, iş sözleşmelerinin kurulması, feshedilmesi, çalışma saatleri, ücretler, izinler, iş sağlığı ve güvenliği gibi konularda düzenlemeler içermektedir.

4857 Sayılı İş Kanunu’nun Kapsamı

4857 sayılı İş Kanunu, özel sektörde çalışan işçileri kapsamaktadır. Kamu sektöründe çalışan işçiler, 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu ve diğer ilgili mevzuatlara tabidir.

4857 Sayılı İş Kanunu’nun Temel İlkeleri

4857 sayılı İş Kanunu’nun temel ilkeleri şunlardır:

  • İşçi ve işveren arasındaki ilişkiler, eşitlik, karşılıklı saygı ve iyi niyet ilkelerine dayanır.
  • İşçi ve işveren, iş sözleşmesinin şartlarına uymakla yükümlüdür.
  • İşçi, iş sözleşmesinin şartlarına uygun olarak işini özenle ve dikkatle yapmakla yükümlüdür.
  • İşveren, işçiye ücretini zamanında ve eksiksiz olarak ödemek, iş sağlığı ve güvenliğini sağlamak ve işçiye eğitim vermek gibi yükümlülükleri vardır.

4857 Sayılı İş Kanunu’nun Önemi

4857 sayılı İş Kanunu, işçi ve işveren ilişkilerinin düzenlenmesinde önemli bir rol oynamaktadır. Kanun, işçi ve işveren haklarını koruyarak iş barışının sağlanmasına katkıda bulunmaktadır. Ayrıca, kanun işçi ve işveren arasındaki anlaşmazlıkların çözümünde de önemli bir rol oynamaktadır.

4857 Sayılı İş Kanunu ile İlgili Faydalı Siteler ve Dosyalar

Yayımlandı

kategorisi