Bir İdam Mahkûmunun Son Günü
Victor Hugo’nun 1829 yılında yayımlanan Bir İdam Mahkûmunun Son Günü adlı kısa romanı, ölüm cezasının insanlık dışı yönünü göstermek amacıyla yazılmıştır. Roman, ölüm cezasına mahkûm edilmiş bir adamın, mahkûmiyetinin son gününde yaşadığı korku, endişe, pişmanlık ve umutsuzluk duygularını anlatır.
Romanın kahramanı, adı verilmeyen bir adamdır. Adam, bir suç işlediği için ölüm cezasına çarptırılmıştır. Roman, adamın idamından önceki bir günün sabahında başlar. Adam, geceyi zindanda geçirmiştir ve güneşin doğuşunu görmekten korkmaktadır. Güneşin doğuşu, onun için ölümünün yaklaştığının bir işaretidir.
Adam, gün boyunca hücresinde yaşadıklarını anlatır. Öncelikle, hücre arkadaşıyla konuşur. Hücre arkadaşı da ölüm cezasına çarptırılmıştır ve adamın durumundan çok daha kötü durumdadır. Adam, hücre arkadaşının acılarını dinlemek zorunda kalır ve bu onu daha da üzer.
Daha sonra, adamın cellatı ve diğer gardiyanlar gelirler. Adam, cellatla konuşur ve ondan kendisine acı çektirmemesini ister. Cellat, adamın isteğini kabul eder.
Akşam yemeğinden sonra, adamın ailesi ve arkadaşları onu ziyarete gelirler. Adam, onlarla vedalaşırken, onlara pişman olduğunu söyler. Ancak, ailesi ve arkadaşları onu teselli etmeye çalışırlar.
Gece vakti, adamın hücresine bir rahip gelir. Rahip, adamla konuşur ve onu dine yöneltir. Adam, rahibe pişman olduğunu söyler ve ondan af diler.
Ertesi sabah, adam idam için götürülür. Adam, idam sehpasına çıkarken, kalabalığa şöyle seslenir:
“Ey insanlar, beni idam ediyorsunuz, ama ben suçlu değilim. Ben masumum. Beni öldürüyorsunuz, ama benim hakkımı yiyorsunuz. İdam cezası, insanlık dışı bir cezadır. Bu cezayı kaldırın.”
Adam, idam sehpasında başı kesilir.
Romanın Yapısı
Roman, birinci tekil şahıs anlatıcı tarafından anlatılır. Anlatıcı, ölüm cezasına mahkûm edilmiş bir adamdır. Anlatıcı, roman boyunca yaşadıklarını ve hissettiklerini okuyucuya aktarır.
Roman, üç bölümden oluşur. İlk bölümde, adamın idamından önceki bir günün sabahında yaşadıkları anlatılır. İkinci bölümde, adamın gün boyunca yaşadıkları anlatılır. Üçüncü bölümde ise, adamın idam edilmesi anlatılır.
Romanın Temaları
Romanın temel temaları ölüm, korku, pişmanlık ve umutsuzluktur. Roman, ölüm cezasının insanlık dışı yönünü göstermeyi amaçlar.
Romanda, ölüm kavramının hem trajik hem de saçma yönü vurgulanmaktadır. Adam, ölümünün yaklaştığının farkındadır ve bu onu çok korkutur. Ancak, adamın ölümünün neden olduğu trajediden çok, ölüm cezasının saçmalığı daha fazla vurgulanır. Adam, masum bir şekilde idam edilmektedir ve bu, büyük bir haksızlıktır.
Romanda, korku kavramı da önemli bir yer tutmaktadır. Adam, ölümden çok korkmaktadır. Bu korku, onun hayatının son günlerinde onu sürekli olarak takip etmektedir.
Pişmanlık da romanın önemli temalarından biridir. Adam, işlediği suçtan dolayı pişmanlık duymaktadır. Ancak, bu pişmanlık, onun ölümünü engelleyememektedir.
Umutsuzluk da romanın temalarından biridir. Adam, ölümünden kaçınamayacağına dair bir umutsuzluk içindedir. Bu umutsuzluk, onun son günlerini daha da zorlaştırmaktadır.
Romanın Etkileri
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü, ölüm cezasının insanlık dışı yönünü göstermek amacıyla yazılmış bir romandır. Roman, yayınlandığı dönemde büyük bir etki yaratmıştır ve ölüm cezasının kaldırılması için önemli bir rol oynamıştır.
Roman, günümüzde de hala geçerliliğini korumaktadır. Roman, ölüm cezasının insanlık dışı yönünü gösteren ve ölüm cezasının kaldırılması için çağrıda bulunan önemli bir eserdir.
Sonuç
Bir İdam Mahkûmunun Son Günü, Victor Hugo’nun ölümsüz eserlerinden biridir. Roman, ölüm cezasının insanlık dışı yönünü gösteren ve ölüm cezasının kaldırılması için çağrıda bulunan önemli bir eserdir. Roman,