Osmanlı Türkçesi Grameri 2 Pdf

Osmanlı Türkçesi Grameri 2 PDF

Osmanlı Türkçesi, 13. yüzyıldan 20. yüzyıla kadar Osmanlı İmparatorluğu’nun resmi dili olarak kullanılan bir dildir. Günümüz Türkçesinin atası olan Osmanlı Türkçesi, Arapça, Farsça ve Türkçe olmak üzere üç farklı dilin etkileşimiyle oluşmuştur. Osmanlı Türkçesi, zengin bir kelime dağarcığına ve karmaşık bir dilbilgisi yapısına sahiptir.

Osmanlı Türkçesi grameri, iki ana bölümden oluşur:

Ses bilgisi: Ses bilgisi, kelimelerin telaffuzu ve yazımıyla ilgili kuralları içerir.
Biçim bilgisi: Biçim bilgisi, kelimelerin yapısı ve çekimleriyle ilgili kuralları içerir.

Ses bilgisi

Osmanlı Türkçesi’nde 29 harf vardır. Bunlardan 8’i ünlü, 21’i ünsüzdür. Ünlüler, a, e, ı, i, o, ö, u, ü’dür. Ünsüzler ise, b, c, ç, d, f, g, ğ, h, j, k, l, m, n, p, r, s, ş, t, v, y, z’dir.

Osmanlı Türkçesi’nde ünlü uyumu vardır. Yani, bir kelimedeki ünlüler aynı veya benzer olmalıdır. Örneğin, “elma” kelimesindeki ünlüler “e” ve “a”dır. Bu iki ünlü aynıdır, bu nedenle kelime ünlü uyumuna uymaktadır.

Osmanlı Türkçesi’nde ünsüz benzeşmesi de vardır. Yani, bir kelimedeki ünsüzler birbirine benzeyebilir. Örneğin, “kitap” kelimesindeki “t” ve “p” ünsüzleri birbirine benzer, bu nedenle kelime ünsüz benzeşmesine uymaktadır.

Biçim bilgisi

Osmanlı Türkçesi’nde kelimeler, isim, sıfat, zamir, fiil, zarf, edat ve bağlaç olmak üzere yedi farklı türe ayrılır.

İsimler: İsimler, canlı veya cansız varlıkları, nesneleri, kavramları ve duyguları ifade eden kelimelerdir. İsimler, tekil veya çoğul olabilir. Tekil isimler, bir tek varlığı ifade ederken, çoğul isimler birden fazla varlığı ifade eder. Örneğin, “elma” kelimesi tekil bir isimdir, “elmalar” kelimesi ise çoğul bir isimdir.
Sıfatlar: Sıfatlar, isimleri niteleyen kelimelerdir. Sıfatlar, isimlerin özelliklerini, durumlarını veya niteliklerini belirtir. Örneğin, “kırmızı” kelimesi bir sıfattır ve “kırmızı elma” ifadesinde “elma” kelimesini nitelemektedir.
Zamirler: Zamirler, isimlerin yerine geçen kelimelerdir. Zamirler, isimleri tekrar etmekten kaçınmak için kullanılır. Örneğin, “ben” kelimesi bir zamirdir ve “ben gidiyorum” ifadesinde “gidiyorum” fiilinin öznesi olarak kullanılmıştır.
Fiiller: Fiiller, bir eylemi, durumu veya oluşu ifade eden kelimelerdir. Fiiller, çekimli veya çekimsiz olabilir. Çekimli fiiller, zaman, kişi, sayı ve kip bakımından çekimlenmiş fiillerdir. Çekimsiz fiiller ise, çekimlenmemiş fiillerdir. Örneğin, “gitmek” kelimesi bir fiildir ve “gidiyorum” ifadesinde “gidiyorum” fiili çekimli bir fiil olarak kullanılmıştır.
Zarflar: Zarflar, fiilleri, sıfatları veya diğer zarfları niteleyen kelimelerdir. Zarflar, fiillerin, sıfatların veya diğer zarfların özelliklerini, durumlarını veya niteliklerini belirtir. Örneğin, “çok” kelimesi bir zarftır ve “çok güzel” ifadesinde “güzel” sıfatını nitelemektedir.
Edatlar: Edatlar, kelimeler arasında anlam ilişkisi kuran kelimelerdir. Edatlar, kelimelerin birbirleriyle olan ilişkilerini belirtir. Örneğin, “ile” edatı, iki kelime arasında araç-gereç anlam ilişkisi kurar. Örneğin, “kalem ile yazmak” ifadesinde “ile” edatı, “kalem” ve “yazmak” kelimeleri arasında araç-gereç anlam ilişkisi kurmaktadır.
Bağlaçlar: Bağlaçlar, kelimeler veya cümleler arasında anlam ilişkisi kuran kelimelerdir. Bağlaçlar, kelimelerin veya cümlelerin birbirleriyle olan ilişkilerini belirtir. Örneğin, “ve” bağlacı, iki kelime veya cümle arasında birleştirme anlam ilişkisi kurar. Örneğin, “elma ve armut” ifadesinde “ve” bağlacı, “elma” ve “armut” kelimeleri arasında birleştirme anlam ilişkisi kurmaktadır.

Faydalı Siteler ve Dosyalar