Balığın Gönlü Çöle Vurulur
Bir zamanlar, denizin derinliklerinde yaşayan bir balık vardı. Bu balık, çok meraklı ve maceraperestti. Her zaman yeni yerler keşfetmek ve yeni şeyler öğrenmek isterdi.
Bir gün, balık yüzerken bir çöl gördü. Çöl, çok sıcak ve kuraktı. Kumlar, güneşin altında parlıyor ve hava, sıcak rüzgarlarla doluydu. Balık, daha önce hiç böyle bir yer görmemişti. Çok şaşırdı ve meraklandı.
Balık, çöle doğru yüzmeye başladı. Çölün ortasına geldiğinde, bir kaktüs gördü. Kaktüs, çok uzun ve dikenliydi. Balık, kaktüse yaklaştı ve ona dokundu. Kaktüsün dikenleri, balığın elini acıttı. Balık, hemen elini çekti ve kaktüsten uzaklaştı.
Balık, çölde yürümeye devam etti. Bir süre sonra, bir vadiye geldi. Vadi, çok güzeldi. Yeşil ağaçlar, çiçekler ve bir nehir vardı. Balık, vadiye girdi ve nehrin kıyısına oturdu.
Balık, nehre bakarken, birdenbire bir ses duydu. Ses, “Merhaba,” diyordu. Balık, etrafına baktı ve bir kız çocuğu gördü. Kız çocuğu, çok güzeldi. Uzun siyah saçları, mavi gözleri ve pembe yanakları vardı.
Balık, kız çocuğuna gülümsedi ve “Merhaba,” dedi. Kız çocuğu da balığa gülümsedi ve “Benim adım Ayşe,” dedi. “Senin adın ne?”
“Benim adım Balık,” dedi balık. “Sen burada ne yapıyorsun?”
“Ben burada yaşıyorum,” dedi Ayşe. “Babam bir çiftçi. Annem de bir ev hanımı. Ben de onlara yardım ediyorum.”
“Burası çok güzel bir yer,” dedi balık. “Ben de burada yaşamak isterdim.”
“Sen burada yaşayamazsın,” dedi Ayşe. “Sen bir balıksın. Balıklar suda yaşarlar.”
“Ama ben çölü çok sevdim,” dedi balık. “Burada kalmak istiyorum.”
“Olmaz,” dedi Ayşe. “Sen burada ölürsün.”
Balık, çok üzüldü. Ağlamaya başladı. Ayşe, balığın ağladığını görünce, ona acıdı.
“Tamam,” dedi Ayşe. “Sen burada kalabilirsin. Ama bir şartım var.”
“Nedir şartın?” diye sordu balık.
“Benimle arkadaş olacaksın,” dedi Ayşe.
“Tamam,” dedi balık. “Seninle arkadaş olurum.”
Balık ve Ayşe, arkadaş oldular. Her gün birlikte oynuyorlardı. Balık, çölü çok sevdi. Ayşe de balığı çok sevdi.
Bir gün, balık ve Ayşe vadide oynarken, bir grup adam gördüler. Adamlar, atlara binmişlerdi ve ellerinde silahlar vardı. Adamlar, vadiye doğru geliyorlardı.
Balık ve Ayşe, çok korktular. Kaçmaya başladılar. Adamlar, onları takip ettiler. Balık ve Ayşe, bir ağacın arkasına saklandılar. Adamlar, onları göremediler.
Adamlar, bir süre sonra gittiler. Balık ve Ayşe, ağacın arkasından çıktılar. Çok korkmuşlardı.
“Ne yapacağız şimdi?” diye sordu balık.
“Bilmiyorum,” dedi Ayşe. “Ama bir şey yapmalıyız.”
Balık ve Ayşe, düşünmeye başladılar. Bir süre sonra, balık bir fikir buldu.
“Ben bir planım var,” dedi balık. “Ama senin yardımına ihtiyacım var.”
“Ne yapmam gerekiyor?” diye sordu Ayşe.
“Sen adamların dikkatini dağıtacaksın,” dedi balık. “Ben de kaçacağım.”
“Tamam,” dedi Ayşe. “Ben ne yapmam gerektiğini biliyorum.”
Balık ve Ayşe, planlarını uygulamaya başladılar. Ayşe, adamların dikkatini dağıttı. Balık da kaçtı.
Balık, çok hızlı yüzdü. Adamlar, onu yakalayamadılar. Balık, denize ulaştı ve suya atladı. Balık, çok mutluydu. Artık özgürdü.
Balık, bir daha asla çöle gitmedi. Ama Ayşe’yi hiç unutmadı. Her zaman onu hatırladı.
Konuyla İlgili Faydalı Siteler ve Dosyalar