Iş Kanunu 24 Madde 2 Fıkra

İş Kanunu 24 Madde 2 Fıkra: Çalışma Saatleri

İş Kanunu’nun 24. maddesinin 2. fıkrası, çalışma saatlerini düzenler. Bu fıkra uyarınca, günlük çalışma süresi en fazla 11 saattir. Ancak, işveren ile işçi arasında yapılan sözleşme ile bu süre 12 saate kadar uzatılabilir.

Günlük çalışma süresi, işçinin işyerinde bulunduğu süredir. Bu süreye, işçinin işyerine gidip geldiği süre dahil değildir.

İşveren, işçinin günlük çalışma süresini en fazla 11 saat olarak belirlemek zorundadır. Ancak, işveren ile işçi arasında yapılan sözleşme ile bu süre 12 saate kadar uzatılabilir.

İşveren, işçinin günlük çalışma süresini uzatmak isterse, bunu işçiye yazılı olarak bildirmek zorundadır. İşçi, işverenin bu bildirimini kabul etmezse, işveren işçinin günlük çalışma süresini uzatamaz.

İşveren, işçinin günlük çalışma süresini uzattığında, işçiye bu süre için fazla mesai ücreti ödemek zorundadır. Fazla mesai ücreti, normal çalışma saatlerinde ödenen ücretin %50’si oranında hesaplanır.

İşveren, işçinin günlük çalışma süresini uzatmadan, işçinin işyerinde bulunmasını isteyemez. İşçi, işverenin bu isteğini kabul etmezse, işveren işçiyi işten çıkaramaz.

Çalışma Saatlerinin Düzenlenmesi

İş Kanunu’nun 24. maddesinin 2. fıkrası, çalışma saatlerinin düzenlenmesini de düzenler. Bu fıkra uyarınca, işveren, işçinin çalışma saatlerini işyeri duyurusu ile bildirmek zorundadır.

İşveren, işçinin çalışma saatlerini değiştirmek isterse, bunu işçiye yazılı olarak bildirmek zorundadır. İşçi, işverenin bu bildirimini kabul etmezse, işveren işçinin çalışma saatlerini değiştiremez.

İşveren, işçinin çalışma saatlerini değiştirirken, işçinin özel durumlarını dikkate almak zorundadır. Örneğin, işveren, çocuğu olan bir işçinin çalışma saatlerini, çocuğunun okul saatlerine göre düzenlemek zorundadır.

Çalışma Saatlerinin Kontrolü

İş Kanunu’nun 24. maddesinin 2. fıkrası, çalışma saatlerinin kontrolünü de düzenler. Bu fıkra uyarınca, işveren, işçinin çalışma saatlerini kontrol etmek zorundadır.

İşveren, işçinin çalışma saatlerini kontrol etmek için, işyerinde bir saat tutmak zorundadır. İşçi, işyerine giriş ve çıkış saatlerini bu saate kaydetmek zorundadır.

İşveren, işçinin çalışma saatlerini kontrol ederken, işçinin özel durumlarını dikkate almak zorundadır. Örneğin, işveren, çocuğu olan bir işçinin çalışma saatlerini, çocuğunun okul saatlerine göre kontrol etmek zorundadır.

Çalışma Saatlerinin İhlali

İş Kanunu’nun 24. maddesinin 2. fıkrası, çalışma saatlerinin ihlalini de düzenler. Bu fıkra uyarınca, işveren, işçinin çalışma saatlerini ihlal ederse, işçiye tazminat ödemek zorundadır.

İşveren, işçinin çalışma saatlerini ihlal ettiğinde, işçiye bu süre için fazla mesai ücreti ödemek zorundadır. Fazla mesai ücreti, normal çalışma saatlerinde ödenen ücretin %50’si oranında hesaplanır.

İşveren, işçinin çalışma saatlerini ihlal ettiğinde, işçiye ayrıca manevi tazminat ödemek zorundadır. Manevi tazminat, işçinin çalışma saatlerinin ihlal edilmesinden dolayı yaşadığı üzüntü ve sıkıntının tazminidir.

Faydalı Siteler ve İlgili Dosyalar