İskele ve Balık: Bir Dostluk Hikayesi
İskele ve balık, çok farklı iki yaratıktı. İskele, uzun ve zayıftı. Balık ise küçük ve yuvarlaktı. İskele, suyun üzerinde duruyordu. Balık ise suyun içinde yüzüyordu. İskele, sessiz ve hareketsizdi. Balık ise sürekli hareket halindeydi.
Bir gün, balık iskeleye yaklaştı. “Merhaba,” dedi. “Ben balık.”
“Merhaba,” dedi iskele. “Ben iskele.”
“Ne yapıyorsun?” diye sordu balık.
“Hiçbir şey,” dedi iskele. “Sadece burada duruyorum.”
“Sıkılmıyor musun?” diye sordu balık.
“Hayır,” dedi iskele. “Ben sıkılmam.”
“Ben sıkılırım,” dedi balık. “Her zaman hareket halinde olmak isterim.”
“Anlıyorum,” dedi iskele. “Senin için zor olmalı.”
“Evet,” dedi balık. “Zor oluyor.”
Bir süre sessizce durdular. Sonra balık, “Hadi oynayalım,” dedi.
“Ne oynayacağız?” diye sordu iskele.
“Saklambaç oynayalım,” dedi balık.
“Tamam,” dedi iskele. “Ben sayacağım.”
İskele, gözlerini kapattı ve saymaya başladı. “Bir, iki, üç, dört, beş…”
Balık, hızla yüzdü ve iskelenin arkasına saklandı.
İskele, saymayı bitirdi ve gözlerini açtı. “Hazır mısın?” diye sordu.
“Evet,” dedi balık.
İskele, iskelenin etrafında dolaşmaya başladı. Balığı arıyordu.
Bir süre sonra, iskele balığı buldu. “Seni buldum!” diye bağırdı.
Balık, iskelenin yanına geldi. “Aferin sana,” dedi. “Beni buldun.”
“Sen çok iyi bir saklanıyorsun,” dedi iskele.
“Teşekkür ederim,” dedi balık. “Sen de çok iyi bir sayıyorsun.”
İskele ve balık, birlikte oynamaya devam ettiler. Çok eğlendiler.
Gün batımında, balık iskeleye veda etti. “Yarın yine oynar mıyız?” diye sordu.
“Elbette,” dedi iskele. “Yarın yine oynarız.”
Balık, yüzdü ve gitti. İskele, suyun üzerinde durdu ve balığı izledi.
Balık, uzaklaştıkça küçüldü ve sonunda gözden kayboldu.
İskele, yalnız kaldı. Ama artık yalnız değildi. Bir arkadaşı vardı.
Konuyla İlgili Faydalı Siteler ve Dosyalar